Ludzie przychodzą na moje spotkania i uciekają tak szybko, jak tylko mogą, bo to jest ostatnia rzecz, jaką 'ja' chce usłyszeć: "moje życie jest daremne, bezcelowe" ?
środa, 23 października 2013
sobota, 21 września 2013
środa, 14 sierpnia 2013
wtorek, 13 sierpnia 2013
Jawny sekret
To jest otwarty sekret.
To, czego szukamy, już jest tym.
To jest całkowicie otwarte.
Nigdy nie odeszło.
To, za czym tęsknimy, bycie, całość, nigdy nas nie opuściło, ale dlatego, że żyjemy w tej wierze, w tym śnie o byciu oddzielnym, nie możemy tego zobaczyć.
Więc myślimy, że musimy coś znaleźć.
Poszukujemy czegoś tu i tam, poprzez medytację, poprzez badanie siebie, poprzez różnorodne nauczania, których się uczymy.
Dowiadujemy się, że musimy się zmienić, by znaleźć to, czego chcemy.
Cały czas, gdy próbujemy zmienić siebie samych, nie widzimy, że to, za czym tęsknimy, nigdy nie było stracone, nigdy nas nie opuściło.
Kontynuujemy poszukiwanie i wypatrywanie. Gdzie tylko się da.
Próbujemy zbliżyć się do czegoś, co tego zbliżenia nie potrzebuje.
Zawsze próbujemy podejść do czegoś, co już jest sednem.
Już jest tylko Jedność. Już jest tylko Całość, ale cały czas gdy jest poszukiwacz, funkcją poszukiwacza jest poszukiwanie, poszukiwacz nie potrafi robić nic innego, niż poszukiwać.
Przebudzenie, według mnie, jest przebudzeniem ze snu o idei, że jest coś do znalezienia,
ale nikt się nie przebudza.
To, co się dzieje w przebudzeniu, to to, że poszukiwacz, czynność poszukiwania nagle ustaje.
Nagle nie ma tego całego odczucia oddzielenia.
Więc sztuczne ja, to ja, które mózg stworzył, nagle przestaje istnieć.
Po prostu odpada. Nie przez żaden rodzaj wysiłku po stronie poszukiwacza.
Po prostu, nagle, nie ma poszukiwacza.
Nie ma oddzielenia.
Nagle zostaje zobaczone, że to, co było poszukiwane, już jest wszystkim.
Już wszystkim.
Dla nikogo.
Zobaczone zostaje to, że wszystkim co jest, jest to, co się wydarza.
To, czego szukamy, już jest tym.
To jest całkowicie otwarte.
Nigdy nie odeszło.
To, za czym tęsknimy, bycie, całość, nigdy nas nie opuściło, ale dlatego, że żyjemy w tej wierze, w tym śnie o byciu oddzielnym, nie możemy tego zobaczyć.
Więc myślimy, że musimy coś znaleźć.
Poszukujemy czegoś tu i tam, poprzez medytację, poprzez badanie siebie, poprzez różnorodne nauczania, których się uczymy.
Dowiadujemy się, że musimy się zmienić, by znaleźć to, czego chcemy.
Cały czas, gdy próbujemy zmienić siebie samych, nie widzimy, że to, za czym tęsknimy, nigdy nie było stracone, nigdy nas nie opuściło.
Kontynuujemy poszukiwanie i wypatrywanie. Gdzie tylko się da.
Próbujemy zbliżyć się do czegoś, co tego zbliżenia nie potrzebuje.
Zawsze próbujemy podejść do czegoś, co już jest sednem.
Już jest tylko Jedność. Już jest tylko Całość, ale cały czas gdy jest poszukiwacz, funkcją poszukiwacza jest poszukiwanie, poszukiwacz nie potrafi robić nic innego, niż poszukiwać.
Przebudzenie, według mnie, jest przebudzeniem ze snu o idei, że jest coś do znalezienia,
ale nikt się nie przebudza.
To, co się dzieje w przebudzeniu, to to, że poszukiwacz, czynność poszukiwania nagle ustaje.
Nagle nie ma tego całego odczucia oddzielenia.
Więc sztuczne ja, to ja, które mózg stworzył, nagle przestaje istnieć.
Po prostu odpada. Nie przez żaden rodzaj wysiłku po stronie poszukiwacza.
Po prostu, nagle, nie ma poszukiwacza.
Nie ma oddzielenia.
Nagle zostaje zobaczone, że to, co było poszukiwane, już jest wszystkim.
Już wszystkim.
Dla nikogo.
Zobaczone zostaje to, że wszystkim co jest, jest to, co się wydarza.
Tajemnica, której nie ma (4 marca 2006)
Ty jesteś niczym udającym bycie kimś, szukającym niczego.
Tobie wydaje się się, że odpadnięcie poszukiwacza, jest czymś, co się przytrafia tobie.
Po tym, jak to by się stanie, zdajesz sobie sprawę, że to nie przytrafiło się tobie.
Naprawdę się nie zdarzyło, ale właściwie jest nawet gorzej: Nic w ogóle się nie dzieje.
Tobie wydaje się się, że odpadnięcie poszukiwacza, jest czymś, co się przytrafia tobie.
Po tym, jak to by się stanie, zdajesz sobie sprawę, że to nie przytrafiło się tobie.
Naprawdę się nie zdarzyło, ale właściwie jest nawet gorzej: Nic w ogóle się nie dzieje.
Fragment ze spotkania w Berlinie 23.06.2012
Tak naprawdę jest tylko energia przejawiająca się jako to wszystko, to energia przejawiająca się jako To. Jako że energia jest całkowicie wolna, dzika, chaotyczna i nieuporządkowana, może również być ograniczona. Może przybrać formę czegokolwiek.
Przejawia się więc również jako pozorne oddzielenie. To pozorne oddzielenie wydaje się pojawiać w istocie ludzkiej, a więc istota ludzka w bardzo młodym wieku nagle zyskuje poczucie tożsamości, zupełnie jakby była oddzielonym przedmiotem, a wszystko inne w świecie to obiekty, które pojawiają się dla tej jednostki.W momencie, w którym pojawi się to oddzielenie, zaczyna się historyjka, lubię tę historyjkę nazywać Historyjką Mnie.
Rozpoczyna się Historyjka Mnie, rozpoczyna się czas i rozpoczyna się poczucie, że jest tutaj jakieś Coś, a na zewnątrz jest świat, w którym jest wiele innych 'jakichś czegoś'.
Pojawia się poczucie podmiotu i przedmiotu, tutaj jest podmiot, a wszystko inne jest obiektem.
To jest rzeczywistość, która wydaje się pojawiać dla tego Ja.
To sztuczna rzeczywistość, ale dla Ja ta rzeczywistość wydaje się być niezwykle prawdziwa.
Przejawia się więc również jako pozorne oddzielenie. To pozorne oddzielenie wydaje się pojawiać w istocie ludzkiej, a więc istota ludzka w bardzo młodym wieku nagle zyskuje poczucie tożsamości, zupełnie jakby była oddzielonym przedmiotem, a wszystko inne w świecie to obiekty, które pojawiają się dla tej jednostki.W momencie, w którym pojawi się to oddzielenie, zaczyna się historyjka, lubię tę historyjkę nazywać Historyjką Mnie.
Rozpoczyna się Historyjka Mnie, rozpoczyna się czas i rozpoczyna się poczucie, że jest tutaj jakieś Coś, a na zewnątrz jest świat, w którym jest wiele innych 'jakichś czegoś'.
Pojawia się poczucie podmiotu i przedmiotu, tutaj jest podmiot, a wszystko inne jest obiektem.
To jest rzeczywistość, która wydaje się pojawiać dla tego Ja.
To sztuczna rzeczywistość, ale dla Ja ta rzeczywistość wydaje się być niezwykle prawdziwa.
Niedualna rzeczywistość - fragmenty z Dreambus Live
Nie ma czegoś takiego jak poszukiwacz i nie ma czegoś takiego jak przebudzenie i nie ma czegoś takiego jak to, co ja nazywam wyzwoleniem.
Te rzeczy się nie wydarzają, ponieważ nie potrzebują się zdarzać, bo ta rzeczywistość już jest rzeczywistością niedualną, ta rzeczywistość jest rzeczywistością, w której nic nie jest oddzielne.
Te rzeczy się nie wydarzają, ponieważ nie potrzebują się zdarzać, bo ta rzeczywistość już jest rzeczywistością niedualną, ta rzeczywistość jest rzeczywistością, w której nic nie jest oddzielne.
Wywiad - Buddha at the Gas Pump
Poszukiwacz jest rozpoznawany jako będący w wyśnionej historyjce o poszukiwaniu, jest rozpoznawany jako ten, który jest jej częścią.[...]
Nie ma czegoś takiego jak dualizm, nie ma niedualności, jest tylko to, co jest. Cała ta idea, że jest coś, co potrzebuje zmiany, istnieje wyłącznie w obrębie historyjki poszukiwacza i to jest ujawniane jako iluzoryczne w przesłaniu Open Secret.
Nie ma czegoś takiego jak dualizm, nie ma niedualności, jest tylko to, co jest. Cała ta idea, że jest coś, co potrzebuje zmiany, istnieje wyłącznie w obrębie historyjki poszukiwacza i to jest ujawniane jako iluzoryczne w przesłaniu Open Secret.
Przygody z advaitą - 4 marzec 2006
Całe nasze wychowanie całokształt tego kim jesteśmy, jest oparty na
idei, że jest oddzielna jednostka i że jest coś, co może być
osiągnięte.
Inną rzeczą związaną z tym wydarzeniem oddzielenia jest odczucie, że jest coś jeszcze do wzięcia, że zawsze jest coś co ma się zdarzyć, więc żyjemy w oczekiwaniu. Jest odczucie, że właśnie to przyniesie nam to, czego chcemy, że to da nam spełnienie w życiu. Zasadniczo to wszystko wspiera ideę separacji. Całe nauczanie o usiłowaniu jednostki wzmacnia odczucie, że jest oddzielna jednostka, która musi coś otrzymać.
Wyzwolenie, to zdanie sobie sprawy, że nie ma nikogo, że nie ma oddzielnej jednostki. Wyzwolenie jest stratą czegoś, nie jest zdobyciem czegoś, nie jest czymś, co może być zyskane.
Inną rzeczą związaną z tym wydarzeniem oddzielenia jest odczucie, że jest coś jeszcze do wzięcia, że zawsze jest coś co ma się zdarzyć, więc żyjemy w oczekiwaniu. Jest odczucie, że właśnie to przyniesie nam to, czego chcemy, że to da nam spełnienie w życiu. Zasadniczo to wszystko wspiera ideę separacji. Całe nauczanie o usiłowaniu jednostki wzmacnia odczucie, że jest oddzielna jednostka, która musi coś otrzymać.
Wyzwolenie, to zdanie sobie sprawy, że nie ma nikogo, że nie ma oddzielnej jednostki. Wyzwolenie jest stratą czegoś, nie jest zdobyciem czegoś, nie jest czymś, co może być zyskane.
Fragment z marca 2006r.
Nie mówię, że musisz z tego wyjść, mówię, że nie możesz. Mówię, że nie ma nikogo. Nie ma wyboru, nie ma wolnej woli, nic nie może być zrobione. Cały czas ty, oddzielna jednostka, próbujesz wyjść poza bycie oddzielną jednostką i wzmacniasz ideę, że jest jednostka, która może wyjść poza bycie jednostką. [...] Wszystko, co robisz jest po prostu robione. Nie ma nikogo, kto by to robił. To, co myślisz, że będziesz za chwilę robił, będzie po prostu robione. Ty jesteś śniony. Jedność śni, że jest tobą, coś robiącym.
Pełnia
To, co możemy zdobyć w świecie, jest bardzo ulotne, nie daje spełnienia.
Więc niektórzy szukają dalej, czegoś innego poza osiąganiem i poza
zdobywaniem rzeczy, i dochodzą do wniosku, że odpowiedzią jest
znalezienie czegoś zwanego 'Oświeceniem' [...] Więc wierzymy, że gdy
będziemy medytować, lub odpowiemy sobie na pytanie "czym jestem" lub
zniszczymy ego - cokolwiek to jest - jeśli pozbędziemy się żądz, jeśli
zrobimy te rzeczy, to w jakiś sposób coś uzyskamy. Ale tu właśnie
spotykamy ignorancję, nauczanie o więzieniu, ponieważ nauczanie o
więzieniu brzmi: ja jestem oświecony, i ty możesz stać się oświecony.
[...] Nie ma czegoś takiego jak oświecona osoba. Ten cały pomysł o
osobie stającej się oświeconą jest całkowitą sprzecznością, ponieważ
przebudzeniem jest zdanie sobie sprawy, że nie ma nikogo. Gdy odpada
poszukiwacz, to czego szukaliśmy, staje się oczywiste, ale staje się
oczywiste dla nikogo.
Amsterdam [styczeń 2005]
Pytający: - Czy istnieje jakiś sposób dostania się do swojego centrum?
Tony: - Nie ma centrum.
P: - Myślę, że wielu ludzi słyszy, że trzeba dotrzeć do centrum.
T: - Nie ma centrum. Wiara jest taka, że w jakiś sposób to może być zobaczone z jakiejś pozycji. Nie ma żadnego miejsca, z którego by można to zobaczyć.
Jest tylko widzenie.
Więc ludzie siedzą w tym pomieszczeniu i myślą: 'Muszę coś zobaczyć', co właściwie już jest widziane. Ludzie patrzą na to. To jest jedność. Ale nie jest widziana znikąd.
Jest zwyczajnie widziana.
Tony: - Nie ma centrum.
P: - Myślę, że wielu ludzi słyszy, że trzeba dotrzeć do centrum.
T: - Nie ma centrum. Wiara jest taka, że w jakiś sposób to może być zobaczone z jakiejś pozycji. Nie ma żadnego miejsca, z którego by można to zobaczyć.
Jest tylko widzenie.
Więc ludzie siedzą w tym pomieszczeniu i myślą: 'Muszę coś zobaczyć', co właściwie już jest widziane. Ludzie patrzą na to. To jest jedność. Ale nie jest widziana znikąd.
Jest zwyczajnie widziana.
Rozmowa z Tony o jedności, Eckharcie Tolle i rozpadzie tożsamości
Nie ma w ogóle nic dostępnego dla osoby, ponieważ całą esencją przesłania jest rozpoznanie, że nie ma czegoś takiego jak oddzielna osoba.
Więc to nie komunikuje się z oddzielną osobą, ani nie oferuje jej żadnej pomocy, ani niczego w ogóle. [...] to rozjaśnia lub ujawnia całą strukturę oraz dylemat poszukiwania w ten sposób, iż ujawnia że cała konstrukcja oddzielnej osoby jest iluzją, urojeniem i nie ma podstaw.[...]
Wszystko jest całkowitym wyrazem całości. To co przekazuje Eckhart, jak ja to rozumiem, mówi, że to nie jest całkowitym wyrazem całości, ale również nie ma nic złego w odkryciu daremności tych nauczań. Jest wielu ludzi: terapeuci, nauczyciele, itd., którzy czynią tę zasadę więzienia bardziej przyjemną.
- Bardziej wygodne więzienie?
- Oczywiście!
- Co w tym złego?
- Całkowicie nic. To i tak jest znacznie bardziej inteligentne, niż instrukcje religijne, jest znacznie bardziej aktualne. Ale to nie ma związku z tym co ja nazywam absolutną nie-dualnością.
Dwoje się nie spotyka.
Jedno pociesza i pomaga ludziom, a drugie wskazuje na coś poza to.
- Więc, mówisz, że nie można tego nazwać 'teraźniejszością'?
- Nie ma teraźniejszości.
Więc to nie komunikuje się z oddzielną osobą, ani nie oferuje jej żadnej pomocy, ani niczego w ogóle. [...] to rozjaśnia lub ujawnia całą strukturę oraz dylemat poszukiwania w ten sposób, iż ujawnia że cała konstrukcja oddzielnej osoby jest iluzją, urojeniem i nie ma podstaw.[...]
Wszystko jest całkowitym wyrazem całości. To co przekazuje Eckhart, jak ja to rozumiem, mówi, że to nie jest całkowitym wyrazem całości, ale również nie ma nic złego w odkryciu daremności tych nauczań. Jest wielu ludzi: terapeuci, nauczyciele, itd., którzy czynią tę zasadę więzienia bardziej przyjemną.
- Bardziej wygodne więzienie?
- Oczywiście!
- Co w tym złego?
- Całkowicie nic. To i tak jest znacznie bardziej inteligentne, niż instrukcje religijne, jest znacznie bardziej aktualne. Ale to nie ma związku z tym co ja nazywam absolutną nie-dualnością.
Dwoje się nie spotyka.
Jedno pociesza i pomaga ludziom, a drugie wskazuje na coś poza to.
- Więc, mówisz, że nie można tego nazwać 'teraźniejszością'?
- Nie ma teraźniejszości.
Czym jest niedualność [advaita]
Jeśli zamierzasz mówić o niedualności, to jest to bardzo trudne, bo bardzo rzadkim jest usłyszenie przekazu, który jest prawdziwie niedualny, który wszystko oddaje i jest bezkompromisowy.
Wszędzie dookoła świata są ludzie, którzy sprzedają to, co nazywają niedualnością.
A to po prostu tym nie jest, ponieważ oni zaczynają dając tego przebłysk i mówiąc, że jest tylko Jedność, a potem mówią jednostkom, że mają wybór być w Jedności, bądź nie.
Wszędzie dookoła świata są ludzie, którzy sprzedają to, co nazywają niedualnością.
A to po prostu tym nie jest, ponieważ oni zaczynają dając tego przebłysk i mówiąc, że jest tylko Jedność, a potem mówią jednostkom, że mają wybór być w Jedności, bądź nie.
To jest dom
To jest dom. Jest właśnie tu. Nigdy nie został zgubiony. To jest TYM. Cokolwiek się dzieje, jest TYM. To jest żywotność. Bycie. Słyszenie dźwięków, to co jet widziane, to co jest odczuwane...oddychanie, cokolwiek się dzieje. Bycie nigdy nie odejdzie. Nie ma potrzeby go szukać. Jest czym jest. Nic innego nie jest potrzebne. Bycie to po prostu to, co się dzieje. Jest wszystkim co jest. Nie ma przyczyny by być. Po prostu bądź. Może to ten głos, albo czucie ciała, ręka dotyka czegoś, uczucie siedzenia, czy leżenia. To Bycie. Jest tym co się dzieje.
To jest to
W momencie oddzielenia od całości rodzi się poszukiwacz.[...] Stajemy się marzycielem w świecie zwanym: 'jestem osobą w świecie'. [...] Marzymy, że możemy stać się oświeceni. Jeżeli pójdę do tego mistrza, stanę się oświecony.
To dalsza część snu.
Przebudzenie jest zdaniem sobie sprawy, że nie ma nikogo. Jest to przebudzenie się ze snu, że ktoś jest. Kiedy się budzimy, kiedy nie ma już poszukiwacza - to co zostaje zauważone staje się oczywiste. Czego szukamy?
Wszystkiego co jest.
o nauczaniu Ramana Maharishi
Nie ma nikogo na różnych poziomach [rozwoju duchowego].
Nie możesz pielęgnować zrozumienia i awansować na kolejny poziom 'z tym'.[...] Nie zaczynaj wciągać się w ten pomysł, że jakoś niektórzy to mogą zrozumieć, a niektórzy nie, bo to całkowita ignorancja. [...] Nie mów nikomu, że musi przejść pewien proces, by stać się godnym, by zrozumieć to co ty, bo to trzymanie ludzi w więzieniu. [...] cały pomysł, że ludzie są na różnych poziomach, to po prostu nonsens.
To czysta arogancja by myśleć: są tam ludzie z różnymi poziomami wobec siebie.
To arogancja i ignorancja w stosunku do natury jedności.
Czym jest oświecenie
Fragment z: European Masters - Blueprints for Awakening
http://www.blueprintsforawakening.org/
Subskrybuj:
Posty (Atom)